Iker Casillas[edytuj]
Iker Casillas | ||
Imię i nazwisko | Iker Casillas Fernández[1] | |
Data i miejsce urodzenia | 20 maja 1981 Móstoles, Hiszpania[1] | |
Pseudonim | El Santo (Święty)[2] | |
Pozycja | Bramkarz[3] | |
Wzrost | 185 cm[4] | |
Masa ciała | 85 kg[5] | |
Informacje klubowe | ||
Obecny klub | Real Madryt[6] | |
Numer | 1 | |
Kariera juniorska | ||
---|---|---|
1990-1998 | Real Madryt | |
Kariera seniorska[a] | ||
Lata | Klub | M (G) |
1998–1999 1999 1999– | Real Madryt C Real Madryt Castilla Real Madryt | 26 (0) 4 (0) 476 (0) |
Reprezentacja narodowa[b] | ||
Lata | Reprezentacja | |
1996 1996–1998 1997–1999 1999 1999 1999–2000 2000– | Hiszpania U-15 Hiszpania U-16 Hiszpania U-17 Hiszpania U-18 Hiszpania U-20 Hiszpania U-21 Hiszpania | 1 (0) 19 (0) 10 (0) 4 (0) 2 (0) 5 (0) 143 (0) |
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons | ||
Iker Casillas w Wikicytatach |
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||
|
Iker Casillas Fernández (wym. [ˈikɛɾ kaˈsiʎas fɛɾˈnandeθ]; ur. 20 maja 1981 roku w Móstoles) –hiszpański piłkarz, bramkarz Realu Madryt i reprezentacji Hiszpanii, w obu drużynach występuje z opaską kapitańską. Pięciokrotny mistrz Hiszpanii, dwukrotny zdobywca Pucharu Mistrzów, zdobywca Pucharu Hiszpanii, mistrz Europy juniorów 1996, młodzieżowy mistrz świata 1999, mistrz Europy 2008 i 2012 orazmistrz Świata 2010.
Spis treści[ukryj] |
Kariera klubowa[edytuj]
Od najmłodszych lat grał w piłkę nożną. Ojciec zapisał dziewięcioletniego syna na treningi w Realu Madryt. Tam ustawiono go na pozycji bramkarza. Casillas szybko został najlepszym na tej pozycji w swojej grupie wiekowej. Niedługo później uznano go za jednego z najbardziej utalentowanych bramkarzy w Hiszpanii i zaczęto powoływać do juniorskiej reprezentacji Hiszpanii.
Szybko przechodził kolejne etapy w systemie szkoleniowym Realu – w promocji do coraz wyższych drużyn „przeskoczył” zespół C, w Realu Madryt B (dziś Real Madryt Castilla) zagrał tylko 4 mecze, po których powołano go do pierwszej drużyny. Zadebiutował w niej 12 września 1999 meczem przeciwAthletic Bilbao, ponieważ kontuzjowany był Bodo Illgner, a Albano Bizzarri nie cieszył się zaufaniem trenera. Spotkanie zakończyło się remisem 2:2. Nikt go wtedy nie winił za wpuszczone dwa gole. Jeszcze w tym samym sezonie Casillas – już jako podstawowy zawodnik zespołu – zdobył Puchar Mistrzów (Real pokonał 3:0 Valencię). Wówczas Casillas został najmłodszym w historii bramkarzem, który wystąpił w spotkaniu tej rangi – w dniu finału miał zaledwie 19 lat i 4 dni. Został powołany do reprezentacji Hiszpaniina Mistrzostwa Europy 2000.
Z Realem Madryt wygrywał ligę hiszpańską w latach 2001, 2003, 2007, 2008 i 2012. W trakcie sezonu 2001/2002 stracił miejsce w bramce na rzecz Césara Sáncheza. Do podstawowego składu wrócił, gdy César doznał kontuzji w trakcie finałowego meczu Ligi Mistrzów przeciwko Bayerowi Leverkusen. Casillas zagrał w ostatnich minutach spotkania wygranego przez Real 2:1, zdobywając drugi w karierze Puchar Mistrzów. W nowym sezonie był ponownie podstawowym bramkarzem.
Casillas z Realem wygrał pięć razy w Primera Division, dwa razy w Lidze Mistrzów, trzy razy w Superpucharze Hiszpanii raz w Copa del Rey, Superpucharze Europy i Klubowych MŚ.
14 lutego 2008 podpisał z Realem nowy kontrakt do końca sezonu 2016/2017[7].
24.01.2013 Casillas ucierpiał w ćwierćfinałowym spotkaniu o Puchar Króla. W 17. minucie zszedł z boiska z urazem lewego kciuka. Hiszpański golkiper w zamieszaniu podbramkowym został kopnięty przez kolegę z zespołu, Alvaro Arbeloę.
Reprezentacja[edytuj]
Od najmłodszych lat był powoływany do juniorskich reprezentacji Hiszpanii. W 1997 z reprezentacją U-16 zdobył mistrzostwo Europy[8]. W tym samym roku osiągnął również trzecie miejsce na Mistrzostwach Świata U-17 w Egipcie[9], a dwa lata później – mistrzostwo świata w kategorii U-20 podczas turnieju w Nigerii (był wówczas zmiennikiem Daniel Aranzubíi)[10].
Do reprezentacji seniorów trafił już w pierwszym sezonie gry w podstawowym składzie Realu. Zadebiutował w niej 3 czerwca 2000 w towarzyskim meczu przeciwko Szwecji, zmieniając w 62 minucie José Francisco Molinę. Był rezerwowym w kadrze na Euro 2000 w Belgii i Holandii. Dwa lata później selekcjoner José Antonio Camachopowołał go do reprezentacji na kolejną imprezę rangi mistrzowskiej – Mistrzostwa Świata w Korei Południowej iJaponii. Początkowo miał tam być dublerem Santiago Cañizaresa, ale gdy ten odniósł przypadkową kontuzję uniemożliwiającą mu występ, Casillas został pierwszym bramkarzem. W 1/8 finału w meczu przeciw Irlandiiobronił trzy rzuty karne – jeden w regulaminowym czasie, a dwa w konkursie rzutów karnych. W kolejnych latach był podstawowym graczem kadry narodowej, uczestniczył w Euro 2004 i Mistrzostwach Świata 2006. Po zakończeniu przygody z kadrą Raúla został kapitanem reprezentacji.
W 2008 brał udział w zwycięskich dla Hiszpanii Mistrzostwach Europy w Austrii i Szwajcarii. W meczu ćwierćfinałowym przeciwko Włochom w konkursie rzutów karnych obronił dwie jedenastki przyczyniając się do pierwszego od 24 lat awansu hiszpańskiej reprezentacji do finału turnieju rangi mistrzowskiej. Wystąpił w rozgrywanym 29 czerwca 2008 finałowym spotkaniu z Niemcami, wygranym przez Hiszpanię 1:0.
W 2010 roku w RPA zdobył z reprezentacją Hiszpanii mistrzostwo Świata. La Furia Roja pokonała w finale mundialu Holandię 1:0. Mecz rozstrzygnęła dogrywka, a bramkę zdobył Andrés Iniesta (116 min.)[11]. Na zakończenie Mundialu Casillas otrzymał nagrodę dla najlepszego bramkarza turnieju Złote rękawice[12].
Na Euro 2012 po pokonaniu po rzutach karnych Portugalii Hiszpanie awansowali do finału. W serii jedenastek Casillas obronił strzał João Moutinho.
Wraz ze swoją drużyną obronił tytuł Mistrzów Europy wygrywając finałowy mecz Euro 2012 z Włochami 4:0. Był to zarazem setny zwycięski mecz Ikera Casillasa dla reprezentacji Hiszpanii.
Statystyki kariery[edytuj]
Występy klubowe[edytuj]
Stan na 23 stycznia 2013.
Klub | Sezon | Liga | Puchar krajowy | Europa | Inne1 | Razem | |||||
Mecze | GA | Mecze | GA | Mecze | GA | Mecze | GA | Mecze | GA | ||
Real Madryt | 1999/00 | 27 | 23 | 5 | 1 | 12 | 19 | 3 | 5 | 47 | 48 |
2000/01 | 34 | 37 | 0 | 0 | 11 | 15 | 2 | 4 | 47 | 56 | |
2001/02 | 25 | 27 | 5 | 5 | 9 | 6 | 1 | 0 | 40 | 38 | |
2002/03 | 38 | 42 | 0 | 0 | 15 | 21 | 2 | 1 | 55 | 64 | |
2003/04 | 37 | 50 | 2 | 1 | 9 | 10 | 2 | 2 | 50 | 63 | |
2004/05 | 37 | 30 | 0 | 0 | 10 | 11 | 0 | 0 | 47 | 41 | |
2005/06 | 37 | 38 | 4 | 6 | 7 | 7 | 0 | 0 | 48 | 53 | |
2006/07 | 38 | 40 | 0 | 0 | 7 | 10 | 0 | 0 | 45 | 50 | |
2007/08 | 36 | 32 | 0 | 0 | 8 | 13 | 2 | 6 | 46 | 51 | |
2008/09 | 38 | 52 | 0 | 0 | 7 | 10 | 2 | 5 | 47 | 67 | |
2009/10 | 38 | 35 | 0 | 0 | 8 | 9 | 0 | 0 | 46 | 44 | |
2010/11 | 35 | 32 | 8 | 2 | 11 | 6 | 0 | 0 | 54 | 40 | |
2011/12 | 37 | 31 | 4 | 6 | 10 | 7 | 2 | 5 | 53 | 49 | |
2012/13 | 19 | 17 | 3 | 0 | 5 | 8 | 2 | 4 | 29 | 29 | |
Razem | 476 | 486 | 31 | 21 | 129 | 153 | 18 | 32 | 654 | 692 |
Występy w reprezentacji[edytuj]
Reprezentacja Hiszpanii | ||
Rok | Mecze | Gole wpuszczone |
2000 | 6 | 5 |
2001 | 5 | 2 |
2002 | 11 | 6 |
2003 | 10 | 7 |
2004 | 12 | 6 |
2005 | 10 | 4 |
2006 | 10 | 12 |
2007 | 9 | 3 |
2008 | 15 | 3 |
2009 | 13 | 9 |
2010 | 15 | 12 |
2011 | 10 | 7 |
2012 | 16 | 3 |
Razem | 143 | 79 |
Stan na 14 listopada 2012.
Sukcesy[edytuj]
Real Madryt[edytuj]
- Mistrzostwo Hiszpanii: 2001, 2003, 2007, 2008, 2012
- Puchar Króla: 2011
- Superpuchar Hiszpanii: 2001, 2003, 2008, 2012
- Liga Mistrzów: 2000, 2002
- Superpuchar Europy: 2002
- Puchar Interkontynentalny: 2002
Reprezentacja[edytuj]
- Mistrzostwo Europy U-15: 1995 Złoto
- Mistrzostwo Europy U-17: 1997 Złoto
- Mistrzostwo Świata U-20: 1999 Złoto
- Mistrzostwo Europy 2008 Złoto
- Puchar Konfederacji: 2009 Brąz
- Mistrzostwo Świata 2010 Złoto
- Mistrzostwo Europy 2012 Złoto
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz